Hodowca, który nie „produkuje” szczeniąt, lecz poświęca im czas, socjalizuje i zwyczajnie lubi z nimi być, na pewno pomoże Ci dobrać odpowiedniego malca. W zależności od tego, czego oczekujesz, będzie się przy tym kierował wyglądem, charakterem bądź predyspozycjami użytkowymi.
- Jeśli chcesz, by Twój weimaraner został w przyszłości gwiazdą wystawową, wspólnie z hodowcą wybierzcie szczeniaka o najlepszej budowie, pięknej główce, idealnym zgryzie, dobrze zapowiadającego się w ruchu. Pamiętaj jednak, że te cechy mogą się zmienić w trakcie dorastania i żaden, nawet najbardziej doświadczony hodowca, nie może dać Ci na tym etapie gwarancji, że z pięknego szczenięcia wyrośnie równie piękny pies.
- Jeżeli Twój pies ma być w przyszłości towarzyszem łowów, zapewne będziesz szukał szczeniaka w hodowlach użytkowych. Tam szczenięta od 4 - 5 tygodnia życia mają kontakt ze zwierzyną. Bawią się skrzydłami ptaków łownych, skórą lisa czy dzika. Bada się ich skłonność do stójki i aportu, ocenia zaciekawienie zapachami, odwagę i przejawy łowieckiej pasji. Hodowca pomoże Ci wybrać najlepiej rokującego szczeniaka; takiego, z którym szkolenie i praca w łowisku będzie przyjemnością, a nie mordęgą. Należy jednak pamiętać, że u szczeniąt w tym wieku nie sprawdza się reakcji na strzał. Hodowca nie da Ci 100% gwarancji, że podrośnięty weimar nie będzie się bał strzału.
- Jeżeli Twój pies ma być przed wszystkim towarzyszem rodziny, liczyć się będzie głównie charakter – i to właśnie będzie dla Ciebie głównym kryterium wyboru. Możesz się zdać na sugestie hodowcy – w końcu to on zna maluchy najlepiej. Jeśli jednak masz wątpliwości, czy hodowca wybierze dla Ciebie odpowiednie szczenię, możesz sam przeprowadzić testy psychiczne.
Jak przeprowadzić test osobowości szczenięcia?
Najpopularniejszym i powszechnie znanym jest test osobowościowy opracowany przez Jacka i Wendy Volhard. Umów się wcześniej z hodowcą, gdyż przeprowadzenie takiego testu wymaga pewnych przygotowań. Powinien się odbyć, gdy szczenięta mają 7 tygodni, nie mniej i nie więcej. W szóstym tygodniu rozwój nerwowy nie jest jeszcze w pełni zakończony, zaś ósmy tydzień to u wielu szczeniąt okres wzmożonego lęku, toteż testy wówczas przeprowadzone nie byłyby miarodajne. Nie może to być dzień odrobaczania ani szczepienia. Test musi przeprowadzić osoba obca dla szczeniąt, w pomieszczeniu, którego nie znają, z dala od matki, rodzeństwa, hodowcy i innych znanych im osób. Szczenięta powinny być wyspane, rozbudzone, przed posiłkiem.
Wykonywana czynność |
Co w ten sposób sprawdzasz? |
Możliwe reakcje szczenięcia |
pkt |
Umieszczamy szczeniaka w odległości około półtora metra od testującego. Testujący klęka, odchyla się do tyłu i przywołuje szczenię do siebie, łagodnie klaszcząc w dłonie. |
Stopień, w jakim szczenię chce się kontaktować z ludźmi, poziom jego pewności siebie lub niezależności. Instynkt stadny |
Podchodzi chętnie, ogon uniesiony, podskakuje, łapie zębami ręce. | 1 |
Podchodzi chętnie, ogon uniesiony, opiera się o testującego łapami, liże ręce. |
2 | ||
Podchodzi chętnie, ogon uniesiony. | 3 | ||
Podchodzi chętnie, ogon opuszczony. |
4 | ||
Podchodzi z wahaniem, ogon opuszczony. |
5 | ||
Nie podchodzi wcale. |
6 | ||
Testujący wstaje i powoli oddala się, zachęcając szczeniaka, by podążał za nim. Trzeba mieć pewność, że szczenię widzi, że odchodzimy. Należy zachęcać szczenię do podążania za sobą, mówiąc do niego i zwracając jego uwagę. |
Chęć podążania za człowiekiem. Instynkt stadny
|
podąża chętnie, ogon uniesiony, wchodzi pod nogi, gryzie stopy. | 1 |
podąża chętnie, ogon uniesiony, wchodzi pod nogi. | 2 | ||
podąża chętnie, ogon uniesiony. | 3 | ||
podąża chętnie, ogon opuszczony. | 4 | ||
podąża z wahaniem, ogon opuszczony. | 5 | ||
Nie podąża lub odchodzi. | 6 | ||
Testujący kuca, łagodnie przewraca szczenię na grzbiet i delikatnie przytrzymuje w tej pozycji przez 30 sekund.
|
Stopień chęci dominacji lub podporządkowania się, łatwość kontrolowania w trudnych sytuacjach. Instynkt obrony lub ucieczki
|
Walczy zaciekle, wyrywa się, gryzie. | 1 |
Walczy zaciekle, wyrywa się. | 2 | ||
Leży spokojnie, potem szamocze się, ponownie się uspokaja, nie unika wzroku |
3 | ||
Szamocze się, a następnie uspokaja. | 4 | ||
Nie szamocze się. | 5 | ||
Nie szamocze się, unika kontaktu wzrokowego |
6 | ||
Szczenię stoi lub siedzi. Testujący łagodnie głaszcze je po głowie i grzbiecie. Należy głaskać aż do wystąpienia charakterystycznej reakcji. |
Stopień akceptacji społecznej dominacji człowieka. Instynkt stadny
|
Skacze, wspina się łapami, gryzie, warczy. | 1 |
Skacze, wspina się łapami. | 2 | ||
Wspina się, tuli się do testującego, próbuje lizać twarz. | 3 | ||
Łasi się, liże ręce. | 4 | ||
Przewraca się na grzbiet, liże ręce. | 5 | ||
Odchodzi i pozostaje w oddaleniu. | 6 | ||
Testujący bierze szczenię na ręce, trzymając je w splecionych dłoniach, blisko swojego ciała. Łagodnie unosi szczenię pół metra nad ziemię i utrzymuje je tam przez 30 sekund. |
Stopień akceptacji dominacji w sytuacji braku kontroli Instynkt obrony lub ucieczki
|
Walczy zaciekle, próbuje gryźć. | 1 |
Walczy zaciekle. | 2 | ||
Walczy krótko, potem się uspokaja, znów się szamocze i znów uspokaja. |
3 | ||
Nie szamocze się, jest rozluźnione. | 4 | ||
Nie szamocze się, jest spięte. | 5 | ||
Nie szamocze się, zamiera w bezruchu | 6 | ||
Testujący kuca przy szczenięciu i zwraca jego uwagę na kulkę papieru. Gdy wykaże ono pewne zainteresowanie, testujący rzuca kulkę nie dalej niż półtora metra przed szczenię, zachęcając je, by zaaportowało przedmiot. |
Stopień, w jakim szczenię chce coś dla ciebie zrobić. Razem z popędem społecznym i podążaniem za człowiekiem jest to kluczowy wskaźnik łatwości lub trudności w tresury. Popęd łowiecki
|
Goni przedmiot, podnosi, a następnie ucieka. | 1 |
Goni przedmiot, staje nad nim, nie wraca. | 2 | ||
Goni przedmiot, podnosi i wraca z nim do testującego. | 3 | ||
Goni przedmiot i wraca bez niego do testującego. | 4 | ||
Zaczyna gonić przedmiot, ale przerywa - traci zainteresowanie. | 5 | ||
Nie goni przedmiotu. | 6 | ||
Testujący delikatnie ściska fałd skóry między palcami szczenięcia na jego przedniej łapie. Należy stopniowo zwiększać nacisk odliczając do dziesięciu i natychmiast przerwać, gdy szczenię wyrwie łapę lub zacznie odczuwać ból.
|
Stopień wrażliwości na lekki ból. Kluczowy wskaźnik informujący o odpowiedniej technice tresury.
|
Reakcja po odliczeniu do 8-10. | 1 |
Reakcja po odliczeniu do 6-7. | 2 | ||
Reakcja po odliczeniu do 5-6. | 3 | ||
Reakcja po odliczeniu do 2-4 | 4 | ||
Reakcja po odliczeniu do 2-3 | 5 | ||
Uwaga! Nie należy używać do tej próby paznokcia. Skórę szczenięcia ściskamy między kciukiem a palcem wskazujcym, początkowo delikatnie, potem mocniej, aż do uzyskania reakcji. |
|||
Szczenię umieszczamy na środku pomieszczenia, zaś pomocnik w odległości około metra wywołuje ostry dźwięk np. uderzając metalową łyżką o patelnię.
|
Stopień wrażliwości na dźwięk. (Jest to też podstawowy test na głuchotę.) Popęd łowiecki
|
Słucha, lokalizuje źródło dźwięku, idzie w jego kierunku szczekając lub warcząc |
1 |
Słucha, lokalizuje źródło dźwięku , szczeka lub warczy. | 2 | ||
Słucha, lokalizuje źródło dźwięku, wykazuje zainteresowanie, idzie w tym kierunku. |
3 | ||
Słucha, lokalizuje źródło dźwięku | 4 | ||
Kuli się, wycofuje, chowa. | 5 | ||
Ignoruje dźwięk, nie przejawia zainteresowania. | 6 | ||
Szczenię umieszczamy na środku pomieszczenia. Testujący szybko przeciąga w odległości pół metra od szczenięcia ręcznik na sznurku.
|
Stopień reakcji na poruszające się obiekty. Skłonność do gonienia rowerów, dzieci czy wiewiórek. <span style="font-weight: bold;">Popęd łowiecki
|
Obserwuje, atakuje, gryzie. | 1 |
Obserwuje, szczeka, ogon uniesiony. | 2 | ||
Obserwuje z zaciekawieniem, próbuje zbadać. | 3 | ||
Obserwuje , szczeka, ogon podkulony. | 4 | ||
Ucieka, chowa się. | 5 | ||
W odległości półtora metra od szczenięcia otwieramy parasol i powoli kładziemy go na ziemi.
|
Reakcja na zaskoczenie dziwnym przedmiotem. Odruch obrony lub ucieczki
|
Obserwuje parasol, podbiega do niego, próbuje gryźć. | 1 |
Obserwuje , podchodzi, ostrożnie obwąchuje, dotyka łapą lub nosem. | 2 | ||
Patrzy i podchodzi. | 3 | ||
Siedzi i patrzy, ale nie zbliża się do parasola. | 4 | ||
Ucieka od parasola. | 5 | ||
Nie przejawia zainteresowania. | 6 |
Interpretacja wyników:
Najwięcej wyników 1 - szczenię jest szalenie dominujące i agresywne oraz łatwo sprowokować je do gryzienia. Jego dominująca natura będzie się przeciwstawiać ludzkiemu przewodnictwu. Taki pies wymaga bardzo doświadczonego opiekuna. Szczenię w tym typie nie jest dobrym wyborem dla większości ludzi i najlepiej sprawdza się jako pies stróżujący lub policyjny.
Najwięcej wyników 2 - szczenię jest dominujące i pewne siebie. Może być sprowokowane do ugryzienia, ale chętnie zaakceptuje ludzkie przewodnictwo pod warunkiem, że jest ono zdecydowane, konsekwentne i fachowe. Nie jest to pies dla nieśmiałej, niezdecydowanej osoby. W odpowiednich rękach może się on stać dobrym psem pracującym lub wystawowym, a nawet psem domowym w rodzinie złożonej z osób dorosłych, pod warunkiem, że właściciele będą znać się na układaniu psów.
Najwięcej wyników 3 - szczenię jest towarzyskie, przyjacielskie i dobrze przystosuje się do regularnych ćwiczeń i tresury. Ma elastyczne usposobienie, umożliwiające dostosowanie się do różnych środowisk, pod warunkiem, że jest odpowiednio prowadzone. Może być nieodpowiednim psem dla rodziny z małymi dziećmi lub mało aktywnych, starszych osób.
Najwięcej wyników 4 - szczenię jest łatwym do kontrolowania i dobrze adaptującym się psem, który z powodu swojej uległej natury będzie zawsze oczekiwał od swojego właściciela przyjęcia roli przywódcy. Takie szczenię łatwo się szkoli i mimo tego, że brakuje mu pewności siebie, będzie doskonałym psem dla rodziny. Zwykle mniej towarzyski niż pies uzyskujący głównie wynik 3, jest jednak łagodny i pełen przywiązania.
Najwięcej wyników 5 - szczenię jest szalenie uległe i pozbawione pewności siebie, przywiązuje się bardzo mocno do swojego właściciela i wymaga ciągłej opieki i zachęty, by się otworzyć. Niewłaściwie wychowywane wyrośnie na nieśmiałego i strachliwego psa. Dlatego najlepiej sprawdzi się w przewidywalnym i stabilnym środowisku, u cierpliwych i nienadmiernie wymagających właścicieli, np. u osób starszych.
Najwięcej wyników 6 - szczenię jest niezależne i nie zainteresowane ludźmi. Wyrośnie na psa nieokazującego demonstracyjnie uczuć i niemającego silnej potrzeby ludzkiego towarzystwa. Generalnie rzadko widzi się poprawnie zsocjalizowane szczenięta reagujące w ten sposób. Istnieje jednak kilka ras wyhodowanych do pełnienia określonych funkcji które mogą przejawiać taki poziom niezależności. Mogą to być np. niektóre rasy północne. By wykonywać swoje zadania na oczekiwanym poziomie, psy te muszą mieć jeden jasno wyznaczony cel i nie mogą nadmiernie przywiązywać się do właściciela.
Autor: Agnieszka Olejnik HODOWLA GREY FELLOW
telefon: (0-68) 457 93 52 lub 0 603 895 350 e-mail:
info@greyfellow.pl kole4@wp.pl